Bewindvoering en optimale zelfbeschikking

In gesprekken waarbij ik advies geef over bewindvoering wordt vaak terughoudend gereageerd. Bewindvoering aanvragen is een grote stap. Het gevoel, deels terecht, is dat je de regie over je eigen financiën volledig kwijt bent. Heel begrijpelijk dus, die terughoudendheid, want wie wil er nu afhankelijk zijn van anderen?

Beperkingen in het verstandelijk vermogen

Wanneer er sprake is van beschermingsbewindvoering bij iemand met een beperking lijkt het vanzelfsprekend dat de bewindvoerder alle beslissingen neemt. Natuurlijk heeft de bewindvoerder de regie, maar op welke gronden worden deze beslissingen genomen? Ook bij deze groep zie ik terughoudendheid en hebben de cliënten vragen over zelf mogen beslissen.

Schulden en Verkwisting

Als er bewindvoering wordt ingesteld omdat er sprake is van verkwisting zijn er meerdere belangen in het spel dat de bewindvoerder de regie moet nemen. We hebben dan te maken met schuldeisers en soms met een WSNP-bewindvoerder. De cliënt volgt in het laatste geval een schuldhulpverleningstraject. De cliënt zal regelmatig tegen grenzen aanlopen bij de bewindvoerder. Bij aanvragen voor meer geld zal de bewindvoerder eerder nee moeten zeggen, met als doel de schulden te verminderen. En vaak is er gewoon geen geld over voor extra dingen. Een cliënt kan zich hierdoor niet gehoord voelen.

Normen en Waarden

Mijn ervaring heeft mij geleerd dat er veel verschillen zijn in de manier waarop cliënten met hun geld om “willen” gaan. Iedereen heeft zijn eigen normen en waarden. Roken is bijvoorbeeld een aanslag op je portemonnee, maar voor sommigen een ernstige verslaving. Een verkeersboete moet voor de één vooral zeldzaam blijven, voor de ander is het regelmaat. Een uit de hand gelopen hobby daar kun je toch mee stoppen? Is dat nu echt nodig, die merkkleding, die IPhone of dat abonnement? En die huisdieren, dat is toch financieel niet handig?!

Optimale zelfbeschikking

Het is niet aan mij om over de normen en waarden van anderen te oordelen. Wat ik beter kan doen, is mij verdiepen in wat deze keuzes betekenen voor mijn cliënt.
Als er weinig te besteden is, kan het zijn dat er gesneden moet gaan worden in de uitgaven. Waarop gaan we bezuinigen? En wat levert dit op? Ik vind het belangrijk om de cliënt mee te nemen in deze overwegingen. Waar mogelijk kan de cliënt dan een keuze maken op het niveau dat bij hem of haar past. Dit is maatwerk. Iemand met een beperking kan misschien maar op een heel laag niveau keuzes maken over uit eten, of naar de dierentuin gaan. Een ander kan zelf de jaarlijkse verantwoording controleren. Daarnaast moet een bewindvoerder ook gewoon heel duidelijk zijn, en grenzen aangeven. Optimale zelfbeschikking betekend niet dat alles kan. Maar streven naar optimale zelfbeschikking vind ik een voorwaarde om goede bewindvoering te bieden die aansluit bij de vraag en de mogelijkheden van de cliënt.

Meer informatie over bewindvoering bij Irene Budget coaching en ondersteuning.